اگر تو نباشی

حضور روشن باران ببین دوباره کویرم 

بگو که می شود آیا سراغ از تو بگیرم؟ 

اگرچه ماندنم اینجا پراز شکستن و درد است 

چه باک درد بریزد به روح درد پذیرم 

چه سایه های عجیبی برادران غریبی! 

میان این همه خنجر نموده اند اسیرم 

میان این همه زردی فقط حضور تو آیا 

دلیل باور من شد که جان تازه بگیرم؟ 

و یا اگر تو نباشی قسم به نام بلندت 

که از درخت و پرنده و از خودم سیرم 

پرم اگرچه ز ماندن پرم اگر چه ز رفتن 

بگو چگونه بمانم؟بگو چگونه بمیرم؟...